Vrijdag 10 juni en zaterdag 11 juni

De nacht op de 'luxe' KOA is er een om nooit te vergeten. Het waaide echte werkelijk enorm en de camper ging als een gek te keer. Cor wilde zich al aankleden voor het geval we omver werden geblazen. Niet zo gek idee maar er moet heel wat gebeuren voordat we de lucht in zouden vliegen. Het heeft de hele nacht gewaaid waardoor Cor slecht kon slapen. Cor gerustgesteld en aangegeven dat het met ons gewicht erbij de camper wel heen en weer zou gaan maar niet zou worden weggeblazen. Al met al was het best een beetje spannend, zeker met de gedachten dat we de volgende morgen nog een aardig stuk naar de grens moesten rijden in een open vlakte. We konden de camper dan ook met moeite op de weg houden en waren blij om even te kunnen stoppen bij de grensovergang, We zaten weer klaar met al onze papieren (ETA, ArriveCan, Covid-19 document en Paspoort). Het was rustig dus waren we snel aan de beurt. Een schone lieve dame met mooi rood haar vroeg onze paspoorten. Verder de vraag of we wat aan te geven hadden. We hadden vlees in de vriezer en een halve liter whisky, Geen enkel probleem!. Wel de vraag of we ook een GUN hadden.... nee, die hadden we niet. Verder was ze nieuwsgierig naar onze trip en wenste ons een prettige reis verder. De tweede keer dat we heel makkelijk de grens over kwamen. waarschijnlijk hebben wij een vertrouwd uiterlijk......ja toch?

Na 2 uur rijden kwamen we aan in Waterton NP. Was even zoeken naar de campground (Townsite), die logische wijs naast de plaatsje Waterton lag. Ons even gemeld met de mededeling dat we helaas een dag te laat waren. Geen probleem ons plekje was nog leeg. Plekje mag gerust plek genoemd worden. We hebben de afgelopen keren dat we in Canada en Amerika op een campground stonden nog nooit zo'n grote plek gehad. We hadden een prachtig uitzicht op de bergen. Nadeel (of voordeel) was dat ze geen WIFI hadden.

We waren vroeg dus een wandeling naar het dorp en het hotel 'Prinse of Wales'. Echt een klein en leuk dorp, niet druk en een prachtige ligging bij een groot meer en geheel tussen de bergen. We riepen beide, ''hier wil ik wonen". Tijdens de verkenning zagen we bij een leuk terras nog een tafeltje vrij..... even lekker een late lunch gepakt. We hadden helaas geen vut om 's avonds nog ergens te gaan eten, de dagen hiervoor waren te inspannend. het waaide nog wel maar iets minder dan vannacht, dus lekker vroeg naar bed.

We hadden een lange rit voor de boeg naar Fairmont Hot Resort waar we twee nachten zouden blijven om te genieten van een heerlijk heet bad. Dus snel alles loskoppelen. Tijdens het loskoppelen kregen we aardig spetters over ons heen, Cor gaf aan dat het een plaatselijk buitje was. Toen we de power loskoppelde kregen we weer een berg water over ons heen. Geen plaatselijk buitje maar de sproeiers in het gras van de campground stonden aan en door de strakke wind kregen wij een extra douche. Even omkleden en op weg naar Fairmont. We hadden best nog een dag langer op deze campground willen blijven maar onze planning liet dat helaas niet toe.

We staan nu op de campground van Fairmont Hot Resort en hebben een prachtig uitzicht op de 'mountains'. Ook hier hebben we een redelijk grote plek. BBQ aangezet en lekker gegeten. Morgen gaan we eerst uitslapen en rustig ontbijten, daarna lekker in de Hot swimmingpol. 

O ja, we zijn door de goede wegen van Amerika een wieldop verloren.... en we gaan niet terug om de te zoeken. Gastank kan nog steeds niet worden gevuld, maandag even contact zoeken met Fraserway. Benzine kosten gaan we niet meer bijhouden, loopt de spuigaten uit.........